Sasaran 2.1: Akses sejagat kepada makanan yang selamat dan berkhasiat

Sasaran pertama SDG 2 ialah Sasaran 2.1: "Menjelang 2030, tamatkan kelaparan dan pastikan akses oleh semua orang, khususnya golongan miskin dan orang yang rentan, termasuk bayi, kepada makanan yang selamat, berkhasiat dan mencukupi sepanjang tahun".[16]

Ia mempunyai dua penunjuk:[17]

• Penunjuk 2.1.1: Prevalensi kekurangan zat makanan.
• Penunjuk 2.1.2: Prevalensi ketidakjaminan makanan yang sederhana atau teruk dalam populasi, berdasarkan Skala Pengalaman Ketidakjaminan Makanan (FIES).

Ketidakpastian makanan ditakrifkan oleh FAO PBB sebagai "situasi apabila orang ramai kekurangan akses selamat kepada jumlah makanan yang selamat dan berkhasiat yang mencukupi untuk pertumbuhan dan perkembangan normal serta kehidupan yang aktif dan sihat."[18] FAO PBB menggunakan kelaziman kekurangan zat makanan sebagai penunjuk utama kelaparan.[18]

Sasaran 2.2: Menamatkan semua bentuk malnutrisi

Tajuk penuh Sasaran 2.2 ialah: "Menjelang 2030 menamatkan semua bentuk malnutrisi, termasuk mencapai sasaran antarabangsa yang dipersetujui pada 2025 mengenai bantut dan pembaziran pada kanak-kanak di bawah umur lima tahun, dan menangani keperluan pemakanan remaja perempuan, wanita hamil dan menyusu, dan warga tua."[16]

Ia mempunyai dua penunjuk:[17]

• Penunjuk 2.2.1: Kelaziman bantut (ketinggian bagi umur<-2 sisihan piawai daripada median Piawaian Pertumbuhan Kanak-Kanak Pertubuhan Kesihatan Sedunia, WHO) dalam kalangan kanak-kanak di bawah umur 5 tahun).
• Penunjuk 2.2.2: Kelaziman malnutrisi (jisim bagi ketinggian >+2 atau<-2 sisihan piawai daripada median WHO).

Sasaran 2.3: Menggandakan produktiviti dan pendapatan pengeluar makanan berskala kecil

Tajuk penuh untuk Sasaran 2.3: "Menjelang 2030, menggandakan produktiviti pertanian dan pendapatan pengeluar makanan berskala kecil, khususnya wanita, orang peribumi, petani keluarga, pengembala dan nelayan, termasuk melalui akses yang selamat dan sama rata kepada tanah, sumber produktif lain dan input, pengetahuan, perkhidmatan kewangan, pasaran, dan peluang untuk menambah nilai dan pekerjaan bukan ladang".[16]

Ia mempunyai dua penunjuk:[19]

• Penunjuk 2.3.1: Jumlah pengeluaran bagi setiap unit buruh mengikut kelas saiz perusahaan pertanian/pastoral/perhutanan.
• Penunjuk 2.3.2: Purata pendapatan pengeluar makanan berskala kecil, mengikut jantina dan status peribumi.

Sasaran ini bersambung dengan Matlamat Pembangunan Mampan 5 (Kesaksamaan Gender). Menurut National Geographic, jurang gaji antara lelaki dan wanita dalam bidang pertanian adalah secara purata 20-30%.[20] Apabila pendapatan pengeluar makanan berskala kecil tidak terjejas berdasarkan jantina atau tempat asal, petani dapat meningkatkan kestabilan kewangan mereka. Menjadi lebih stabil dalam segi kewangan bermakna menggandakan produktiviti makanan. Menutup jurang jantina boleh memberi makan kepada 130 juta orang daripada 870 juta orang kurang gizi di dunia. Kesaksamaan jantina dalam pertanian adalah penting untuk membantu mencapai sifar kelaparan.

Sasaran 2.4: Pengeluaran makanan yang mampan dan amalan pertanian yang berdaya tahan

Tajuk penuh Sasaran 2.4: "Menjelang 2030, memastikan sistem pengeluaran makanan yang mampan dan melaksanakan amalan pertanian berdaya tahan yang meningkatkan produktiviti dan pengeluaran, yang membantu mengekalkan ekosistem, yang mengukuhkan keupayaan untuk menyesuaikan diri dengan perubahan iklim, cuaca ekstrem, kemarau, banjir dan bencana lain, dan yang secara beransur-ansur meningkatkan kualiti tanah dan tanah".[16]

Sasaran ini mempunyai satu penunjuk:

• Penunjuk 2.4.1: Perkadaran kawasan pertanian di bawah pertanian yang produktif dan mampan.[19]

Sebuah ladang dianggap tidak mampan jika tanahnya buruk dan perairan tidak diurus dengan baik. Walau bagaimanapun, dalam beberapa tahun kebelakangan ini, terdapat kesedaran bahawa kemampanan adalah jauh melebihi ini. Ia termasuk dimensi ekonomi dan sosial, serta meletakkan petani sebagai pusat. Sesebuah ladang tidak lagi boleh dilabel sebagai mampan jika ia tidak baik dari segi ekonomi dan berdaya tahan terhadap faktor luaran, atau jika kesejahteraan petani dan semua orang yang bekerja di ladang itu dalam keadaan runcing.[21]

Sasaran 2.5: Mengekalkan kepelbagaian genetik dalam pengeluaran makanan

Tajuk penuh untuk Sasaran 2.5: "Menjelang 2020 mengekalkan kepelbagaian genetik benih, tumbuh-tumbuhan yang ditanam, haiwan yang diternak dan dijinakkan serta spesies liar yang berkaitan, termasuk melalui bank benih dan tumbuhan yang diurus dan dipelbagaikan dengan baik di peringkat kebangsaan, serantau dan antarabangsa, dan memastikan akses kepada dan perkongsian manfaat yang adil dan saksama yang timbul daripada penggunaan sumber genetik dan pengetahuan tradisional yang berkaitan seperti yang dipersetujui di peringkat antarabangsa."[16]

Ia mempunyai dua penunjuk:[19]

• Penunjuk 2.5.1: Bilangan sumber genetik tumbuhan dan haiwan untuk makanan dan pertanian yang dijamin sama ada dalam kemudahan pemuliharaan jangka sederhana atau panjang.
• Penunjuk 2.5.2: Bahagian baka tempatan yang diklasifikasikan sebagai berisiko, tidak berisiko atau pada tahap risiko kepupusan yang tidak diketahui.

Piawaian Bank Gen FAO bagi Sumber Genetik Tumbuhan ialah entiti yang menetapkan penanda aras untuk amalan terbaik saintifik dan teknikal.[22]

Sasaran 2.a: Melabur dalam infrastruktur luar bandar, penyelidikan pertanian, teknologi dan bank gen

Tajuk penuh untuk Sasaran 2.a: "Meningkatkan pelaburan, termasuk melalui peningkatan kerjasama antarabangsa dalam infrastruktur luar bandar, penyelidikan pertanian dan perkhidmatan pengembangan, pembangunan teknologi, dan bank gen tumbuhan dan ternakan untuk meningkatkan kapasiti produktif pertanian di negara membangun, khususnya di negara kurang maju".[16]

Ia mempunyai dua penunjuk:[19]

• Penunjuk 2.a.1: Indeks orientasi pertanian bagi perbelanjaan kerajaan.
• Penunjuk 2.a.2: Jumlah aliran rasmi (bantuan pembangunan rasmi ditambah aliran rasmi lain) ke sektor pertanian.

Sasaran 2.b.: Menghalang sekatan perdagangan pertanian, gangguan pasaran dan subsidi eksport

Tajuk penuh untuk Sasaran 2.b: "Membetulkan dan mencegah sekatan perdagangan dan gangguan dalam pasaran pertanian dunia, termasuk penghapusan selari semua bentuk subsidi eksport pertanian dan semua langkah eksport dengan kesan yang setara, selaras dengan mandat Perhimpunan Pembangunan Doha."[16]

Sasaran 2.b. mempunyai dua indikator:

• Penunjuk 2.b.1: Anggaran Sokongan Pengeluar.[19] Anggaran Sokongan Pengeluar ialah "penunjuk nilai kewangan tahunan pemindahan kasar daripada pengguna dan pembayar cukai untuk menyokong pengeluar pertanian, diukur pada peringkat pintu ladang, yang timbul daripada langkah dasar, tanpa mengira sifat, objektif atau kesannya terhadap pengeluaran atau pendapatan ladang."[23]
• Penunjuk 2.b.2: Subsidi eksport pertanian.[19] Subsidi eksport "meningkatkan bahagian pengeksport dalam pasaran dunia pada kos orang lain, cenderung untuk menekan harga pasaran dunia dan mungkin menjadikannya lebih tidak stabil, kerana keputusan mengenai tahap subsidi eksport boleh diubah tanpa diduga..[24]

Sasaran 2.c. Memastikan pasaran komoditi makanan yang stabil dan akses terkini kepada maklumat

Tajuk penuh untuk Sasaran 2.c ialah "mengguna pakai langkah untuk memastikan pasaran komoditi makanan berfungsi dengan baik dan terbitannya, dan memudahkan akses terkini kepada maklumat pasaran, termasuk rizab makanan, untuk membantu mengehadkan turun naik harga makanan yang melampau".[16]

Sasaran ini mempunyai satu penunjuk: Penunjuk 2.c.1, iaitu penunjuk anomali harga makanan.[19]